Za realizaciju testiranja uz pomoć test podataka, revizor mora kreirati izmišljene podatke koji će biti obrađeni od strane klijentovog kompjuterskog sistema, pod nadzorom revizora. Test podaci trebaju da sadrže podatke za koje se očekuje da budu obrađeni od strane sistema, kao i podatke koje sistem treba da odbaci jer nisu u skladu sa kontrolnim procedurama. Recimo, kod obračuna zarada, validan test podatak može biti realan broj časova efektivnog rada jednog radnika. Revizor želi da utvrdi da li se pravilno izračunava bruto zarada, obustave na zaradu, porezi i doprinosi, i preostali neto iznos zarade. Unos test podataka sa greškom bio bi pokušaj dodavanja nepostojećeg radnika na platni spisak  ili, recimo, radnika sa nerealno velikim brojem radnih časova. Za podatke sa greškom revizor očekuje od kompjuterskog sistema da javi nepravilnost i onemogući unos.
Postupci vezani za test podatke su sledeći: prvo, pregleda se dokumentacija klijenta i utvrđuju njegove interne kontrole; drugo, kreiraju se simulirane transakcije, uključujući i primere pogrešnih kako bi se testirale identifikovane interne kontrole; treće, simulirane transakcije se unose na revizorove radne papire zajedno sa pretpostavljenim kompjuterskim rezultatima; i četvrto, simulirane transakcije se obrađuju od strane kompjuterskog programa, a dobijeni rezultati se upoređuju sa prethodno pripremljenim, odnosno očekivanim.