Napuštanje proizvodnje, odnosno povlačenje resurse, to jest određenih površina iz poljoprivredne proizvodnje, uz ostvarivanje prava na korišćenje državne podrške za to, treba da rezultira smanjenjem ponđene količine proizvoda na tržištu. Pri tom se, najčešće propisuju smanjenja površina pod žitima. Međutim, neretko izostaju očekivani efekti ove mere, prvenstveno stoga što poljoprivredni proizvodači iz proizvodnje prvo povlače zemljište najlošijeg kvaliteta, a dobijena sredstva državne podrške koriste za intenziviranje proizvodnje na preostaliin površinama. Otuda se ponuda ne smanjuje značajnije, zbog čega su tržišne cene i dalje niže od predviđenih ciljnih cena, te državne rezerve moraju da intervenišu. Na taj način nastavlja se sa povećanjem zaliha,  ali ipak manje  nego što bi bio slučaj da  ne postoji sistem napuštanja poljoprivredne proizvodnje, odnosno povlačenja resursa iz poljoprivredne proizvodnje.