Odmaranje, odnosno konzervacija zemljišta je specifičan oblik povlačenja resursa iz proizvodnje, pri čemu je značajno da to zemljište mora biti upotrebljeno za zaštitu od erozija i očuvanje biodiverziteta. Na taj način se ovom merom  agrarne politike ostvaruje i zaštita okruženja, uz uticaj na dohodak poljoprivrednika, odnosno ograničavanje ponude i porast cena poljoprivrednih proizvoda.