Matej Arsenijević.
      
      
Pravoslavlje i rat.
      
      
      
Savremena post-hrišćanska civilizacija globalnog Zapada je, u ime svoje mundijalističke ideje, povela "novi križarski" rat protiv Srbskog pravoslavnog naroda i Srbske pravoslavne ideje. Krstaši su bili (i još uvek jesu) pravoslavni ratnici pod znakom Krsta Časnog, a križari su bili zapadni ratnici za papsku imperiju. Zato, namerno koristimo hrvatizam "križarski" da bi smo potencirali razliku između zapadnog "križarstva" i pravoslavnog krstaštva. Tako ćemo činiti do kraja teksta. Budući da je Pravoslavlje temeljni elemenat Srbske ideje i, time žila kucavica čitave srbske istorije, rat koji je civilizacija belog pentagrama vodila i vodi protiv pravoslavnih Srba kao čuvara i branilaca Časnoga Krsta i Zlatne Slobode, ispostavlja se kao rat protiv samog Pravoslavlja, kao rat protiv pravoslavnog duhovnog i geopolitičkog sveta, ili drugačije - kao  integralni zapadni rat protiv hrištanske istorije. Tako se u srbskom otadžbinskom ratu u Zapadnim Srbskim Zemljama zbivao i zbiva odsudni mistički sukob suprotnih ideja istorije: hrišćanske i anti-hrišćanske (=anti-hristovske). Na geopolitičkim prostorima balkanske proto-Evrope se ponovo vodila (i još nije završena!) odlučujuća mistička bitka hrišćanskog otpora Zapadnom Zlu koje objavljuje Kraj Istorije, bitka za duhovnu sudbinu hrišćanske evroazijske civilizacije, bitka čijeg značaja duhovno-politički posunovraćena Evropa uopšte nije bila svesna, a, nažalost, ni Rusija, koja - izgubivši svest o svojoj istorijskoj misiji i svom geopolitičkom identitetu - više ne ume da artikuliše svoju balkansku politiku u skladu sa pravoslavnim evroazijski ciljevima.