se dobiti i veće gustine tačaka, ali zbog uticaja potiska vazduha koje stvaraju propeleri letelice na kvalitet snimanja, nije moguće snimati sa niskih visina. Osnovni problemiUAV tehnologije suuticaj vetra i ograničena autonomija leta. Daleko pouzdanija metoda je montiranje senzora na mobilnu platformu. 

Slika 1.1. 3-D slika napravljena od oblaka tačaka dobijenih sa Lidar skenera
Faze uzrasta biljaka u kojima se javljaju gljivična oboljenja mogu varirati. Za sitnozrne useve su to skoro sve faze razvoja, ali mogućnost primene senzorske detekcije zavisi od efikasnosti u pojedinim fazama. Jedino ultrazvučna metoda pruža mogućnost utvrđivanja biomase u skoro svim fazama. Detekcija reflektovane svetlosti od biljaka može biti u velikoj meri pod uticajem refleksije sa zemljišta u ranim fazama razvoja biljaka.Zbog toga se ne preporučuje pre potpunog prekrivanja zemljišta (BBCH 30).Primena spektrofotometrije u detekciji gljivičnih oboljenja je veliki izazov. Čak i u istom usevu različita gljivična oboljenja imaju različit uticaj na refleksiju sa biljke. Istraživanja koja su sprovedena uglavnom su urađena u laboratorijskim uslovima (Mahlein et al., 2010). Da bi se razlikovale zdrave biljke od zaraženih, meri se spektar refleksije sa zdravih biljaka koji predstavlja etalon na osnovu kojeg se određuju devijacije spektra refleksije dobijene sa ostalih delova biljke. U slučaju pojave pepelnice dolazi do povećane reflektanse u delu vidljivog i blisko infracrvenog spektra. Pri pojavi cerkospore i rđe, devijacija spektra je drugačija i ona se ogleda u strmijem porastu reflektanse crvene svetlosti. Treba napomenuti da niti jedan indeks refleksije nije još uvek razvijen kao pouzdan pokazatelj prisustva gljivičnog patogena na biljkama. Fluorescencija je jedna od mogućih metoda za prepoznavanje nastalog gljivičnog oboljenja. Fluorescencijaje indirektna metoda, što znači da nijedna gljiva ne pokazuje osobine fluorescencije ili pak ima veoma malu fluorescenciju, u poređenju sa fluorescencijom pigmenta biljke