njega novac postao svjetska sila, a praktični jevrejski duh praktičnim duhom kršćanskog naroda. Jevreji su se toliko emancipirali koliko su kršćani postali Jevreji.
  "Pobožan i politički slobodan stanovnik Nove Engleske, - saopćava na primjer pukovnik Hamilton - jeste neka vrsta Laokona, koji ne čini ni najmanji napor da se oslobodi zmija koje ga stežu. Mamon je njihov idol, oni ga ne mole samo usnama nego svim snagama svoga tijela i duše. U njihovim očima zemlja nije ništa drugo već burza i oni su uvjereni da na ovome svijetu nemaju nikakvo drugo odredjenje nego da postanu bogatiji od svojih susjeda. Torbarenje je ovladalo svim njihovim mislima, izmjena predmeta sačinjava jedinu njihovu razonodu. Kada putuju, oni tako reći nose naokolo svoju trgovinu i kancelariju na ledjima i ne govore ni o čemu drugome osim o kamati i zaradi. Ako na momente i izgube iz vida svoje poslove, to se dogadja samo zato da bi onjušili poslove drugih."
  Štaviše, praktična vlast jevrejstva nad kršćanskim svijetom postigla je u Sjeverenoj Americi nesumnjiv, normalan izraz, tako da je sama propovijed evandjelja, služba kršćanskog propovjednika postala trgovački artikl, i propali trgovac propovijeda evandjelje kao što se obogaćeni propovednik evandjelja bavi trgovinom.
  "Tel que vous le voyez ŕ la tęte d'une congrégation respectable a commencé par ętre marchand; som commerce étant tombé, il s'est fait ministre; cet autre a débuté par le sacerdoce, mais dčs qu'il a eu quelque somme d'argent ŕ la disposition, il a laissé la chaire pour le négoce. Aux yeux d'un grand nombre, le ministčre religieux est une véritable carričre industrielle."[AD] (Beaumont, l. c., str. 185, 186.)
  "Lažno je stanje," prema Baueru, "ako se Jevreju u teoriji uskraćuju politička prava, dok on u praksi posjeduje ogromnu silu, a svoj politički utjecaj provodi en gros kad mu je uskraćen en détail." (Jevrejsko pitanje, str. 14.)
  Protivrječnost u kojoj se nalaze praktična politička moć Jevreja i njegova politička prava, to je protivrječnost izmedju političke i novčane moći uopće. Dok prva stoji iznad druge idealno, dotle je na djelu postala njezin rob.
Jevrejstvo se održalo pored kršćanstva ne samo kao religijska kritika kršćanstva, ne samo kao utjelovljena sumnja u religijsko porijekl