Obaveze prema dobavljačima odnosno poveriocima su sa stanovišta revizora značajna bilansna pozicija. Kao i potraživanja iz poslovanja, i obaveze prema dobavljačima su pozicija sa visokim inherentnih rizikom zbog velikog broja trasnakcija i uticaja na finansijski rezultat preko rashoda, kao i uticaja na novčane odlive.
Uobičajeno je da revizija obaveza prema dobavljačima predstavlja kombinaciju primene analitičkih postupaka, provere usaglašenost analitičke i sintetičke evidencije, testiranja ulaznih faktura, potvrđivanja salda kroz izvode otvorenih stavki i konfirmacije. Prilikom testiranja ulaznih faktura treba obratiti pažnju na to da nisu sve fakture jednako inherentno rizične – veći rizik od pogrešnog knjiženja imaju fakture na osnovu kojih se direktno knjiže troškovi nego fakture na osnovu kojih se knjiži sticanje materijalne imovine – osnovnih sredstava i zaliha.
Posebnu pažnju potrebno je obratiti na pravni osnov nastanka obaveza, kao i na vremensko razgraničenje knjiženja, odnosno proveru da li su ulazne fakture knjižene u ispravnom izveštajnom periodu. Poseban problem predstavljaju slučajevi oprihodovanja obaveza budući da su ovakve situacije neuobičajene, odnosna da upućuju na to da postoje finansijske transakcije koje se dešavaju van legalnih tokova.