Dok nema zvučne pobude, čestice elastične sredine se rasporede ravnomerno na osnovu uzajamnih sila privlačenja i/ili odbijanja.
U zvučnom polju na mestima sabijenijih čestica je povišen zvučni pritisak, a na mestima razređenih čestica je snižen zvučni pritisak.
Pritisak predstavlja meru sile na određenu površinu, pa se izražava u jedinici Njutn po metru kvadratnom koja je nazvana Paskal.
Ako u prikazanom zvučnom polju pogledamo presek po vertikali, uočićemo da se sve čestice u toj vertikali nalaze u istoj fazi oscilovanja – sve se kreću u desno ili se sve kreću u levo. To je talasni front u obliku ravni. Primer je talasni front na kom se trenutno nalazi maksimum zvučnog pritiska. Rastojanje između dva maksimuma u prostoru naziva se talasna dužina.
Ako u prikazanom zvučnom polju posmatramo presek po horizontali, na različitim udaljenostima od izvora zvuka ćestice će biti u različitoj fazi oscilovanja. Na primer, tačno između dva maksimuma u prostoru nalaze se minimumi zvučnog pritiska i u toj vertikali čestice osciluju tačno u kontra fazi od maksimuma. Dok se čestice na poziciji maksimuma pomeraju u desno, ove na poziciji minimuma idu u levo, pa se maksimum (a i naredni minimum) pomera u desno. Dakle, zbog kontra-faze između čestica na udaljenosti od polovine talasne dužine, direktni zvuk se pomera u desno tj. udaljava se od zvučnog izvora.