Ako se izvor kreće ka prijemniku, on sustiže upućene zvučne talase, pa je rastojanje između maksimuma manje nego da je izvor mirovao. Kraća talasna dužina znači osećaj više frekvencije zvuka na mestu prijema: brže stižu maksimumi naredni za prethodnim jer se u međuvremenu izvor približava.
Naravno, ako se izvor udaljava, svaki sledeći maksimum će stizati kasnije nego da je mirovao, pa veća talasna dužina (rastojanje maksimuma) znači nižu percipiranu frekvenciju nego što je zaista emitovana iz zvučnog izvora.