Uzorkovanje je ispitivanje manje od sto posto jedinica koje sačinjavaju revizijsku populaciju, a zasnovano je na premisi da je uzorak dovoljno reprezentativan da pruži validne i pouzdane zaključke bez testiranja celokupne populacije. Revizorska populacija se sastoji od svih stavki u okviru jedne grupe jedinica ispitivanja kao što je, na primer nabavka u jednom periodu, svi izvodi banaka ili analitika zaliha materijala po vrstama materijala i magacinima. 
Revizijsko uzorkovanje pomaže revizoru u formiranju zaključaka o jednoj ili više karakteristika određene kontrole, transakcije ili pojedinačnih računa. Način revizijskog uzorkovanja zavisi od toga da li revizor izvodi kontrolne testove ili suštinske testove. Kontrolni testovi su dizajnirani za prikupljanje dokaza o tome da li interne kontrole klijenta funkcionišu u skladu sa očekivanjima. Uzorkovanje pri ispitivanju funkcionisanja internih kontrola naziva se atributivnim uzorkovanjem. Atributivno uzorkovanje se koristi za testiranje devijacija, u smislu odstupanja od propisanih kontrolnih procedura. Kod atributivnog uzorkovanja postoje samo dve mogućnosti – interna kontrola se sprovodi pravilno ili ne.
Uzorci u suštinskim testovima salda nazivaju se uzorkovanjem varijabli. Oni se koriste za donošenje zaključaka o populaciji u obliku nominalnog finansijskog iskaza. To znači da nije bitno samo da li greška postoji ili ne, već i kolika je ta greška u vrednosnom, odnosno finansijskom smislu.