Primena uzoraka u reviziji determiniše pojavu rizika revizije koja se manifestuje u činjenici da revizor neće otkriti grešku iako ona postoji. Greška neće biti otkrivena zato što izabrani uzorak ne upućuje revizora na takav zaključak, jer se u uzorku takva greška nije pojavila. Revizor uzorkovanjem treba da sakupi dovoljno kompetentnih dokaza na osnovu kojih dobija razumnu osnovu za formiranje mišljenja. To znači da izabrani uzorak mora biti reprezentativan, a uočena odstupanja signifikantna, odnosno karakteristična za populaciju. 
Kada bi bile neophodne apsolutne osnove za formiranje mišljenja, morala bi se ispitati celokupna populacija umesto uzorka, što za reviziju izaziva previsoke troškove. I pored toga, rizik revizije se ne može totalno eliminisati stopostotnim istraživanjem, jer rizici koji nisu povezani sa uzorkovanjem i dalje postoje. 
Rizik da se materijalne greške ili nepravilnosti mogu pojaviti i ostati neotkrivene proizilazi iz: rizika uzorkovanja, odnosno rizika zbog primene uzorkovanja; i rizika neuzorkovanja, to jest rizika koji dolazi od faktora koji nisu vezani za uzorkovanje.
Rizik uzorkovanja proizilazi iz mogućnosti da zaključak revizora, zasnovan na uzorku, može biti različit od zaključka do koga bi se došlo da je ukupna populacija bila predmet istih postupaka revizije. Rizik uzorkovanja polazi od činjenice da izabrani uzorak revizije neće biti reprezentativan za testiranu populaciju. To znači da uzorak može sadržavati disproporcionalno više ili manje kontrolnih devijacija ili finansijskih odstupanja. Rizik uzorkovanja može se umanjiti jednostavno povećanjem veličine uzorka. Rizik uzorkovanja varira inverzno veličini uzoraka. Što je veći uzorak, manji je rizik uzorkovanja. Odnos je logičan, jer ako se veličina uzorka povećava do te mere da uključuje sve stavke populacije, onda nema uzorkovanja, pa tako ni rizika uzorkovanja.
Rizik neuzorkovanja proizilazi iz faktora zbog kojih revizor izvlači pogrešan zaključak iz bilo kog razloga koji nije vezan za veličinu uzorka. Rizik neuzorkovanja uključuje sve aspekte rizika revizije koji nisu proizašli iz uzorkovanja. Takav rizik može rezultirati iz grešaka osoblja, kao što su neuspeh u otkrivanju grešaka koje su sadržane u okviru uzorka stavki ili kada se previde ili pogrešno interpretiraju otkrivene greške. Nekoliko faktora može uticati na smanjenje rizika neuzorkovanja, a to su prvenstveno ispravno planiranje i supervizija, kao i efikasne kontrole kvaliteta na nivou cele firme.