Potencijalna obaveza, prema računovodstvenim standardima, je: 
(a) moguća obaveza koja nastaje po osnovu prošlih događaja i čije postojanje će biti potvrđeno samo nastankom ili nenastankom jednog ili više neizvesnih budućih događaja koji nisu u potpunosti pod kontrolom entiteta ili 
(b) sadašnja obaveza koja nastaje po osnovu prošlih događaja ali nije priznata jer: 
1. nije verovatno da će odliv resursa koji predstavljaju ekonomske koristi biti zahtevan za izmirenje obaveze, ili 
2. iznos obaveze ne može da bude dovoljno pouzdano procenjen.“ 
Potencijalna  imovina je „moguća imovina koja nastaje po osnovu prošlih događaja i čije postojanje će biti potvrđeno jedino nastankom ili nenastankom jednog ili više neizvesnih budućih događaja koji nisu u potpunosti pod kontrolom entiteta.“ 
Verovatnoća budućeg plaćanja može varirati od potpuno izvesne do malo verovatne. Ova verovatnoća direktno utiče na tretman potencijalnih obaveza i potencijalne imovine.
U potencijalne obaveze i potencijalnu imovinu ubrajaju se: očekivani ishod sudskih sporova, date ili primljene garancije, hipoteke, zaloge, menice i drugi oblici terećenja imovine društva.
Mnoge aktivnosti na otkrivanju potencijalnih obaveza i potencijalne imovine integrisane su u prethodne faze revizije (na primer, garancije za opravku u garantnom roku već su razmatrane, jer su sastavni deo nekih ugovora, hipoteke su razmatrane prilikom inspekcije ugovora o kreditima i slično). 
 
Dodatne aktivnosti koje se sprovode u završnoj fazi revizije su:
Ispitivanje menadžmenta – U toku ispitivanja, revizor mora konkretno navoditi različite situacije koje dovode do postojanja potencijalnih obaveza ili potencijalne imovine (npr. Da li preduzeće prodaje proizvode pod garancijom? Da li je preduzeće izdalo druge garancije za izvršavanje obaveza? Da li postoje značajni sudski sporovi? Da li je data hipoteka ili zaloga na imovinu?);
Pregled zapisnika sa sastanaka Upravnog odbora i Skupštine akcionara;
Analiziranje troškova advokatskih usluga – Visoki troškovi advokatskih usluga ukazuju na moguće pravne probleme sa kojima se klijent suočava;
Ispitivanje advokata klijenta u pismenoj formi o mogućim ishodima sudskih sporova 
 
Ako vođenje sudskih sporova nije povereno nezavisnoj advokatskoj kancelariji, već pravnoj službi kijenta, onda revizor primenjuje slične procedure zahtevajući od pravne službe da dostavi pregled sudskih sporova u kojem se klijent javlja kao tužilac ili tužena strana, uz navođenje trenutnog statusa spora i očekivanja u pogledu ishoda sudskih sporova.